عوامل آسیب رسان به بناهای تاریخی و روش ترمیم آنها

عوامل آسیب رسان به بناهای تاریخی

1. رطوبت

یکی از اصلی‌ترین دلایل آسیب دیدگی و فرسایش بناهای باستانی است که در اثر برف و باران ایجاد می‌شود که می‌تواند به شکل‌های تصاعدی، نفوذی و تعریقی در بافت یک بنا نفوذ کند. بیشترین میزان تخریب زمانی رخ می‌دهد که رطوبت، لایه‌های خشتی را از ساختار دیوارها و باعث کاهش مقاومت کششی آنها گردد.

2. ترک خوردگی

در اثر عوامل مختلفی چون انقباضات سطحی و ادواری که اختلاف شدید دمای روز و شب ایجاد می‌کند، به وجود می‌آیند. هنگامی که خورشید بر سطح دیواری خشتی می‌تابد، دمای سطح را بالا برده و به دنبال آن اختلاف دما بین سطح و عمق ایجاد می گردد. ‏

3. گیاهان

هنگامی که گیاهان بی وقفه در یک محوطه تاریخی رشد می‌کنند و به صورت گسترده همه جا را می‌پوشانند، دیواره‌های بنا سست می‌شوند.

4. رشد و حرکت ریشه ها

باعث از بین رفتن انسجام قسمت‌های مختلف بنا می‌شود. گاهی ریشه‌ ی آنها به قدری قدرتمند است که می‌تواند دیواری را دو نیم کند یا در شکاف خشتی محکم رسوخ کند و خود را به سوی دیگر برساند.

5. باد و طوفان

عملکرد فرسایشی برخورد ذرات شن در اثر طوفان، بناها را از شکل منظم معماری خود خارج می‌کند.

شایان ذکر است چسب آب بندی و رزین Z90 ضمن آب بند نمودن و بالا بردن مقاومت سازه، از تخریب آن در اثر رشد باکتری و عوامل ذکر شده فوق محافظت نموده و در ظاهر سازه نیز تغییری ایجاد نخواهد کرد.