توصیه جهت ساخت انواع بتن، سیمان آب بند و غیر آب بند

انتخاب سیمان

استفاده از سیمان هایی با حرارت هیدراتاسیون کم، چه به جهت مصرف در ملات های آب بندی و مقاوم سازی و چه در ملات های بتن ریزی می تواند تا حدودی سبب کاهش اشکالات مربوط به افزایش درجه حرارت بتن شود. ولی باید درنظر داشت که استفاده از سیمان های خاص و با تیپ های مختلف، پیشگیری های لازم را غیر ضروری نمی سازد.

گرچه در درجه حرارت های معمولی، سیمان های با حرارت هیدراتاسیون کم، آهسته تر از سیمان های معمولی هیدراته می شوند ولی میزان هیدراتاسیون آنها با زیاد شدن درجه حرارت افزایش می یابد.

وقتی بتن گرم می شود، قابلیت خود را سریع تر از موقعی که سرد باشد از دست می دهد. به علاوه وقتی سیمان با حرارت زایی کم به کار رود، درجه حرارت بتن ممکن است تا حدودی در تمام مراحل پائین تر باشد. ولی در شرایط خشک کننده، تبخیر آب در مراحل اختلاط، حمل، تزریق، بسط  و عمل آوردن تسریع خواهد شد.

اگر بخواهیم عیوبی نظیر ترک خوردگی خمیری یا به عبارتی ترک خوردگی ناشی از باد رخ ندهد، لازم است برای به حداقل رساندن این تبخیر تدابیری اتخاذ گردد.

تدابیری مانند: استفاده دقیق از محصولات آب بندی، الیاف و توری،انتخاب سیمان با استانداردهای لازم، استفاده از ماسه دوبار شور و بدون خاک، استفاده از سیلیس بجای پودر سنگ و یا استفاده از پودر سنگ هایی با کیفیت مطلوب و دقت در ترکیب نمودن دقیق ملات.

شرابط انبارداری مصالح بتنی، سیمانی و محصولات آب بندی

جهت رسیدن به بهترین نتیجه ممکن کیفی و کمی انواع ملات مانند ملات های سیمانکاری نما و کف، بتن های حجیم، ملات های آب بندی، خمیر بندکشی، ملات های نصب سنگ، کاشی، سرامیک و… بهتر است مصالح مورد نیاز هر روز کاری را، از یک روز قبل در مکان سایه و خنک قرار دهیم.

کلیه افزودنی های بتن و همچنین محصولات ترمیم و آب بندی شرکت NSG مانند: چسب و افزودنی بتن N50،چسب و افزودنی ملات B70، چسب آب بندی و رزین Z90، ژل بندکشی آب بند PADAB، پودر کریستال شونده SQ2000 و پودر آنی گیر MA700 و… بایستی در شرایط انبارداری نگهداری شوند.

همچنین در مواقعی که دمای هوا بین ۱۵ تا ۲۲ درجه است و آب مورد اختلاط و دانه های سنگی خنک هستند، سهم گرمایی که بوسیله سیمان به بتن وارد می شود جزئی است، هرچند در شرایط واقعاً گرم، استفاده از سیمان گرم، میزان بیشتری گرمای ناخواسته به بتن وارد می کند.

لذا در حد امکان بایستی از مصرف سیمان گرم اجتناب نمود. مخصوصا در ملات هایی که جهت استفاده در سیمانکاری، لیسه کشی و یا آب بندی و رفع نم سازه ها ساخته می شوند.

ویژگی آب مورد نیاز در ترکیب بتن، مصالح بتنی و آب بندی

طبق تجربه، آب مورد نیاز در ساخت بتن و ملات های آب بندی می بایست حتما از نوع PH خنثی(اسیدی یا قلیایی نباشد.) و تا حد امکان دارای درجه حرارت حداکثر ۲۰ درجه باشد. بعضی اوقات پیشنهاد این است که آب مورد نیاز برای اختلاط را سرد نمائیم، در حالیکه به لحاظ تئوری این موضوع مطلوب است ولی در عمل برای بتن ریزی های زیاد، مقادیر یخ مورد تقاضا به ندرت در مدت کوتاه و با نرخ مناسب در دسترس می باشد. توجه داشته باشید ملات هایی که جهت سیمانکاری و آب بندی مخازن، استخر ها و مکان های رو باز استفاده می شوند چون در معرض تابش نور مستقیم خورشید هستند بایستی به محض انجام اولین مراحل گیرش، فورا کیورینگ و آب پاشی سطحی آغاز شود.

در مواردی که آب مصرفی از طریق مخازن ذخیره آب تامین می شود، بایستی مخازن مذکور را با روکش و یا کاور های هواخور پوشانید و یا از طریق قراردادن آنها در سایه و رنگ آمیزی با رنگ های منعکس کننده در مقابل تشعشع خورشید محافظت نمود.

چنانچه آب مصرفی از لوله آب رسانی و یا شیلنگ های طویل متصل به لوله اصلی شهر بدست می آید، بایستی جذب حرارتی آنها را از طریق گزاردن روپوش و یا کپه کردن خاک روی آنها، و درصورت امکان از طریق دفن لوله به حداقل رسانید.

اختلاط و حمل

حتی در شرایط مطلوب، نباید تأخیری بی مورد بین ساخت بتن و جا دادن آن وجود داشته باشد.

اختلاط مواد و محصولات شرکت NSG

چه به منظور آب بندی، مقاوم سازی، رفع نم و چه به منظور بالا بردن ضریب خمشی و کششی بتن و سخت سازی ملات های نصب سنگ، سرامیک و .. بهتر است محصولات برای مصرف همان روز ترکیب گردند، همچنین نباید ملات ترکیب شده را در هوای خشک و گرم به مدت طولانی رها کنیم.

از آنجایی که اثر درجه حرارت زیاد واکنش هیدراتاسیون و گرمای ناشی از آن، عامل تبخیر آب و سفت شدگی است لذا باعث کاهش قابلیت بتن نیز می شود و چون هیچ کدام از این عوامل را نمی توان متوقف کرد، بهترین و تنها راه مبارزه با آن جا دادن بتن، بلافاصله پس از اختلاط است.

همچنین اضافه کردن آب به ملاتی که سفت شده(هیدراتاسیون آن تا ۶۰% انجام شده) به هیچ عنوان توصیه نمی گردد.

(زمانی میتوان به ملات ها اندکی آب اضافه کرد که تازه شروع به خشک شدن کرده اند و هنوز اثری از سفت شدگی در آن ها نیست. افزودن مقداری چسب و افزودنی بتن N50 و ملات B70 میتواند خاصیت از دست رفته ملات را جبران، همچنین مقاومت سختی آن را بالا ببرد.)

جا دادن و پرداخت سطوح بتنی

در هنگام جادادن(ویبراسیون) بایستی دقت بالایی بکار گرفته شود به گونه ای که در فضای داخلی بتن یا ملات، هوا باقی نماند و هوای داخل آن تا حد امکان خارج گردد. زیرا هوای محبوس در یک توده بتن و ملات باعث پوک شدن آن خواهد شد.

بهتر است بتن چنان جا داده شود که در آخرین مرحله جا گرفتن در قالب، سریعاً ویبره شود. چسب و افزودنی بتن N50، چسب و افزودنی ملات B70 و چسب آب بندی و رزین Z90 به لحاظ تشکیل شدن از کوپلیمر های نانو، ویژگی های منحصر بفردی در این زمینه دارند.

همواره بایستی شرایط را به گونه ای رقم زد، که آب موجود در عمق بتن و ملات با سرعت کافی و یک دست به سطح بتن انتقال یابد. در غیر این صورت سطح بتن منقبض شده و ترک هایی ایجاد می شوند.

در بتن و ملات های آب بند که جهت ساخت استخر، پشت بام، روف گاردن، نما، سرویس های بهداشتی، کف سازی سالن ها، پارکینگ ها و کلیه مکان هایی که آب بندی، رفع نم و رطوبت در آن ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است، وجود این ترک ها مشکلات بسیار عدیده ای را ایجاد می نماید.

هر چند این ترک ها در بتن مسلح و ملات های غیر آب بند که آب بندی و رطوبت در آنها اهمیت ندارند همچنین از اهمیت سازه ای نیز برخوردار نیستند، گاها به عمق نفوذ کرده و در این صورت ممکن است در محل مجاورت با آرماتورها، باعث خوردگی آنها و نهایتاً ضعف پنهانی سازه شوند.

لذا اکیدا توصیه می شود قبل از ساخت بتن و ملات، حتما از چسب بتن و ملات N50 و چسب و افزودنی ملات B70 استفاده گردد. پس از جا دادن بتن فوراً تدابیری اتخاذ شود که تبخیر به صورت مثبتی کاهش داده شود.

روش های پیشنهادی

ایجاد بادشکن های موقت در سمت وزش باد

آب پاشی ریز مه در اولین زمان ممکن(جهت بالا بردن میزان رطوبت هوایی که در تماس با بتن است)

آب پاشی مستقیم به محض اولین گیرش(تقریبا ۶ تا ۸ ساعت بعد از بتن ریزی)

پیش بینی روکش هایی مانند گونی نخی خیس، روی سطح بتن یا ملات