مواد تشکیل دهنده بتن عبارتند از سه عنصر اصلى: شن، ماسه و سیمان که در آن شن و ماسه توسط سیمان به یکدیگر چسبانده می شوند اما پر واضح است که این چسبندگی احتیاج به آب دارد. بتن داراى مزایا و معایبی است که کاربرد آن را در مواردى لازم و مفید و در موارد دیگر غیر ممکن یا مضر می سازد.
معایب بتن:
مقاومت کششی ناچیز آن، موجب شکست ناگهانی و فروریختن سازه های بتنی در هنگام زلزله می گردد.
مشکل ترد بودن بتن را مى توان با مسلح کردن آن توسط آرماتورهاى فولادى در جهت نیروهای کششى بر طرف نمود اما در موارد متعددی جهت این نیرو های کششی به طور دقیق معلوم نمی باشد.
از طرفى در بتن تازه به دلیل جمع شدگی، ابعاد بتن تغییر پیدا کرده و ترک هایی به وجود می آیند که این ترک ها در بتن سبب افزایش نفوذپذیرى، از بین رفتن سطح بتن، خوردگی آرماتورها و کاهش خواص مکانیکی می شوند.
یکی از راه حل های مناسب براى مقابله با این مشکلات استفاده از مقادیر کم الیاف، به منظور کنترل رشد ترک و افزایش مقاومت کششى بتن می باشد. کاربرد الیاف بطور فراگیر از اوایل سال ۱۹۶۰ در کشور هاى صنعتی پیشرفته آغاز شده و در طی این چند دهه جنس، شکل و نحوه ساخت بتن الیافی بهبود یافته است.
شاهد تاریخی این فناورى، کاربرد کاهگل در ساختمان ها می باشد. در واقع بتن الیافی، نوع پیشرفته این تکنولوژی می باشد که الیاف طبیعی و مصنوعى، جانشین گل به کار رفته در کاهگل شده است.
الیاف به کار رفته در بتن با جنس های مختلفی نظیر شیشه، فولاد، کربن، پلی پروپیلن، کولار و غیره تولید می شوند که در این میان، الیاف فولادی دارای مزایایی نسبت به سایرین می باشد .مزایای الیاف فولادی به شرح ذیل می باشد:
- مدول الاستیسیته و کرنش شکست بالایی دارند که با توجه به قابلیت شکل گیری مناسب و مقاومت کششی بالا از مناسب ترین و اقتصادی ترین نوع الیاف به حساب می آید.
- بالاترین افزایش را در مقاومت و شکل پذیری بتن ایجاد می کنند.
- دارای اشکال ظاهری گوناگون، جهت بهبود رفتار بتن قابل ساخت هستند.
اما نکته مهم تر در بالا بردن مقاومت بتن، پایین آوردن درصد آب به سیمان است.
چسب و افزودنی بتن N50 با فراهم آوردن این نسبت در ایده آل ترین شرایط، باعث بالا بردن مقاومت بتن و میزان چسبندگی بتن به میلگرد می گردد.
از مهمترین ویژگی های چسب و افزودنی بتن N50 :
- قابل ترکیب در انواع ملات سیمانی با عیارهای متفاوت
- قدرت چسبندگی و ارتباط سازه قدیمی و جدید
- بالا رفتن مقاومت کششی و خمشی
- حفظ اسلامپ بتن
- قابلیت استفاده بجای ضد یخ
- تحمل دمایی بین ۷۵- درجه الی ۳۵۰+ درجه
- غیر قابل اشتعال
- سازگار با محیط زیست
- مقاوم درمقابل اشعه یUV و گاز CO2
- ایجاد همگرایی بیشتر بین اجزای تشکیل دهنده بتن
- خاصیت سخت کنندگی بسیار قوی و آب بندی بتن
