بتن، پرمصرفترین و مهمترین ماده در ساخت انواع مختلف سازه می باشد و اگرچه مستحکم است اما به جهت ماهیت و ساختار ترکیبی آن، از ضعف هایی نیز برخوردار است.
این ضعف ها بتن را در برابر نفوذ آب، مواد شیمیایی و تغییرات شرایط جوی آسیب پذیر نموده و باعث تضعیف عملکرد و کاهش قابل ملاحظه عمر و دوام سازه بتنی می شود.
راه های زیادی برای مقابله با عوامل مخرب بتن وجود دارد که یکی از مهمترین این راه ها، استفاده از کریستال شونده است که باعث دوام و طول عمر بتن می گردد.
ساختار بتن متشکل از سنگدانه، سیمان و آب است. زمانی که ذرات سیمان در واکنش با آب هیدراته می شوند، تشکیل سیلیکات کلسیم می دهند که این ترکیب پس از مدتی سخت شده و به شکل توده صخره ای در می آید.
جهت کارایی بهتر بتن، سهولت بتن ریزی و تحکیم آن، به میزان آب بیشتری جهت هیدراسیون نیاز است. این آب اضافی در توده بتن باقی می مانند و به مرور تبخیر می شود. در اثر این تبخیر، مجراها و منافذ موئین در بتن باقی می ماند که مهم ترین علت تخلخل و نفوذپذیر بودن بتن، محسوب می شود.
منافذ، سوراخ ها، لوله های مویین در بتن سخت باقیمانده و مسیر ورود و نفوذ آب و مواد شیمیایی خورنده به بتن را باز می گذارند. هرچه این منافذ متصل تر باشند بتن نفوذپذیرتر است. آب اضافی منجر به افزایش میزان ترک های جمع شدگی(Shrinkage) در حین کیورینگ می گردد. این ترک ها خود، مسیر عبور آب و مواد شیمیایی هستند همچنین ترک های عمیق تر، سریع تر به خوردگی میلگردها منتهی می شوند.
به منظور کاهش میزان آب در مخلوط بتن می توان از فوق روان کننده SH7 استفاده نمود. هرچند منافذ موئینه، قسمت های متخلخل و سوراخ ها در بتن کماکان باقی می مانند ولیکن ابعاد آنها کاهش می یابد و نفوذپذیری تا حدودی کاهش پیدا میکند.
یک پاسخ
سلام.وبسایتتون خیلی خوب و مفیده.به کارتون ادامه بدین .اگر علاقه دارید در نتایج جست و جو بهتر دیده شوید حتما به وبسایت ما سر بزنید